Reisverslag familie op reis door Costa Rica

Dag 1: reis Amsterdam naar Panama en San José

Eindelijk is het zover. Hier kijken we al zolang naar uit. De weken ervoor hebben we ons goed voorbereid en een flinke uitzet aan junglespullen ingeslagen. Niet alleen DEET, muskietennetten, maar ook nieuwe wandelschoenen en afritskleding, regenjassen. Overal aan gedacht, laat die natte tropen maar komen….

Om half 10 vertrekken we naar Schiphol. Inchecken en alle controles later mogen we rond 12:15 boarden. We hebben ons om laten boeken naar 4 stoelen naast elkaar en dat was echt top. De kids kijken hun ogen uit in het vliegtuig. Een eigen touchscreen tv boordevol films en spelletjes. We hebben er de hele reis geen kind aan gehad. De hele reis worden we voorzien van drinken, twee maaltijden en nog meer lekkers. In Panama gearriveerd, hoeven we maar een uurtje te wachten om te boarden en weg zijn we richting Costa Rica. Ook nu krijgen we weer een maaltijd, terwijl we maar 1,5 uur hoefde te vliegen. Dat past er echt niet meer bij. Na een lange reis komen we om 18:40 aan in San José, waar iemand ons op zou wachten. Wel krijgen we bij uitstappen meteen een sticker Ara Tours opgeplakt, echter het mannetje is in geen velden of wegen te bekennen. We hadden in alle reisverslagen toch echt gelezen dat we meteen opgevangen zouden worden. Na 10 minuten buiten te hebben gestaan en net toen we wilden gaan bellen met het bureau, worden we opgevangen door een man, die ons in 5 min alles in sneltreinvaart uitlegt, nog even een tas met wat cadeautjes en off we go, met de taxi naar het hotel. We verblijven 2 nachten in Buena Vista hotel.

Lekker eten en meteen naar bed. De kids hebben de hele reis ook niet geslapen, dus we zullen nu wel meteen in het goede ritme zitten, we zijn allemaal uitgeput.

Dag 2: San José

Vandaag mogen we even lekker bijkomen van de lange reis. Dat hebben we zeker ook nodig, want deze eerste nacht waren we met zijn allen klokslag half drie wakker. Aangezien we pas om 07:00 terecht kunnen voor ontbijt, hebben we ons nog maar even omgedraaid in de hoop dat we nog even zouden slapen. En gelukt, op een na dan…

Ondanks dat we een rustig dagje gepland hebben, laten we ons na het ontbijt, naar een wijk in San José brengen om wat plaatselijke markten te zien. Het is leuk om rond te kijken, maar wel zo heet in de stad, dat we al snel besluiten om terug te gaan naar het hotel en de rest van de dag bij het zwembad door te brengen. Niet echt spannend, maar wel heerlijk! Bij het zwembad heeft Milan al meteen een klik met Kobus, een jongetje van 9 uit Nederland, die samen met moeder Monique in Costa rica is. Samen met Monique en Kobus hebben we gezellig gedineerd in het hotel. Wat hebben we gelachen om Luiz in de bediening met zijn goocheltrucs.

Dag 3: Tortuguero

5 uur staat de wekker al, maar die kunnen we uitzetten, want ook dit keer zijn we om 3:00 wakker en val alleen ik niet meer in slaap en besluit dan maar om 04:45 te gaan douchen. Om half zes staan we klaar voor ons vertrek naar Tortuguero. Nog even een heerlijke koffie naar binnen. Vervolgens worden we met een busje naar een opstapplaats voor een grotere bus gebracht. Na nog wat mensen te hebben opgehaald in diverse hotels, gaan we op weg. Onze vaste gids Steve praat honderduit en vertelt alle mooie en interessante dingen die Costa Rica zo bijzonder maken. Rond 8:30 stoppen we voor een heerlijk ontbijt in een prachtig restaurant waar we alvast een voorproefje krijgen van de mooie natuur die op ons wacht. En van de drukkende hitte. In de bus hingen de ijspegels nog aan onze neus, nu stroomt het water over je lijf van de hitte. Nog anderhalf uur te gaan voor we de boten bereiken. Wat een klein toerismebommetje…. Overal mensen met koffers bij de vele boten die er liggen. Al moet ik zeggen dat dat massatoerisme niet meer ervaren wordt als je eenmaal bij de lodge bent. De boottocht naar de Mawamba Lodge is prachtig. Hier en daar spotten we al diverse dieren en vogels. Helaas geen krokodil…. Het water staat nog steeds te hoog, 2 meter boven normaal niveau, waardoor krokodillen moeilijker te vinden zijn. Maar dat drukt de pret niet, we vinden het allemaal prachtig. Éénmaal bij de Mawamba Lodge genieten we van een heerlijke lunch en kijken we alvast onze ogen uit in de omgeving, de tuinen met hele bijzondere vlinders. Onderweg komen we 5 reuzenleguanen tegen van wel meer dan een meter lang, prachtig!! Ook een wasbeertje komt nieuwsgierig voorbij gerend.

Mawamba Lodge is geweldig gelegen tussen lagunes en de zee. In de zee mag echter niet gezwommen worden vanwege onderstroming en haaien. De lagunes zijn dan weer niet toegankelijk i.v.m. krokodillen. Zwemmen mag hier alleen in het zwembad.

In de middag zijn de kinderen echt even toe om een frisse duik te nemen in het zwembad. Het is ook zo drukkend warm daar. Ook zo opvallend dat het zelfs in het zwembad nooit echt druk oogt ondanks dat alle lodges volgeboekt zijn. Alleen bij de eetmomenten merk je de massa.

We willen ons eigenlijk inschrijven voor turtle watching in de avond. Van 20:00-22:00 of van 22:00 -0:00. Helaas mag je geen voorkeurstijd aangeven, je wordt namelijk geloot. Met jonge kinderen wordt daarbij helaas geen rekening gehouden en aangezien we morgen weer om 5:30 in de boot moeten zitten, besluiten we de gok niet te wagen en deze mooie kans laten we aan onze neus voorbij gaan. 5 uur slaap zou echt geen optie zijn voor de kids met de drukke dag die we morgen gepland hebben.

Ook vandaag gaan we om half negen weer moe en voldaan naar bed.

Dag 4: Tortuguero

Half vier staat de natuurlijke wekker inmiddels. En wat een regen vannacht. Zonder ramen hoor je echt alles, de regen dendert letterlijk uit de hemel. Al hadden de buren meer last van vallende kokosnoten…..

Om half zes staan we klaar voor onze jungleboottocht. Prachtig om alle diverse vogels en dieren in het wild te spotten. Onze gids doet enorm zijn best en we spotten aapjes, brulapen en kapucijnaapjes, mooie bijzondere vogels, leguanen en vleermuizen. Maar goed dat we allemaal regenjassen mee hebben, want vanuit het niets komt een tropische regenbui ons weer eens verrassen. Do you like your wet morningsun? Inderdaad, warm maar wel nat!

Even ontbijten en dan gaat er niets boven een heerlijke plons in het verfrissende zwembad. Om half 10 hebben we een wandeling met onze gids Steve gepland. We zien onze eerste roodoog boomkikker. Milan mag zelfs een baby’tje uitzetten in het wild, geweldig. Wat een prachtdier…en zo fotogeniek! Ook zien we hele mooie vlinders en een gouden gifkikker.

Vanmiddag gaan we nog een boottocht maken in een ander gebied. Om 14:15 vertrekken we. Met verrekijkers speuren Milan en Isa druk de bomen af. Knap hoe onze bootman dan dingen spot in de jungle die wij met het blote oog zo niet kunnen zien. Onze eerste luiaard hangend in een boom, wat een prachtgezicht. En niet zo maar een, maar een drie-enige met een mooie glimlach op zijn gezicht. De fototoestellen klikken er op los. Ook de groene slang die zojuist een levende vogel doodt en naar binnen werkt lijkt wel een National Geographic momentje. En we maken het allemaal mee. Verder zien we nog schildpadden, een boommiereneter, een slangenhalsvogel en nog meer gekke vogels, papegaaien en leguanen. Isa vindt het geweldig dat alle dieren hier los rondlopen. Zo in een bootje lijkt het regenwoud haast ontoegankelijk voor mensen, wat zou ik daar graag eens een kijkje nemen. Zet me een uurtje op zo’n boomstronk en kom me straks maar halen, even het leven in een regenwoud ervaren. Helaas vindt onze Steve dit geen optie…. Hij is zelfs nog nooit deze ongerepte wouden in geweest. Met het hoge water is het sowieso ontoegankelijk, jammer! Steve belooft dat we vanavond met de avondwandeling toch een beetje een junglegevoel zullen krijgen….we zullen zien!

Als we terugkomen is het alweer half vijf. Plons in het zwembad en snel door om onze jungle outfit aan te trekken. We hebben ons namelijk ingeschreven voor de nachttocht door het regenwoud. Aangezien het hier om 18:00 al donker is, vertrekken we om half zes met de boot naar een stukje regenwoud, waar een speciaal geprepareerd pad is uitgezet midden door de jungle heen. Bepakt met zaklampen, dichte schoenen en lange broeken, zijn we toch wel enigszins gespannen als we het pad oplopen en de avond valt. In het donker in de jungle, het ruikt anders en de geluiden zijn overweldigend. Ruziënde apen, krekels, kikkers en al die geluiden in het donker. Isa zegt steeds, zijn we er al? ( achteraf zegt ze stoer dat ze het heel leuk vond) overal om ons heen zien we nachtdieren en dan bedoel ik met name grote insecten, zoals vogelspinnen, duizendpoten, grote mieren maar ook kikkers en grote krekels. Op tenen zijn we langs een slapende toekan geslopen. Je mag niets wakker maken… Maar het meest bijzondere is in het donker in de jungle te zijn en alle geluiden en geuren (en angst) intens mee te maken. De dieren zien jou wel, maar jij hun niet. Dat moet je gewoon mee maken, een hele bijzondere ervaring. Bijna bij de boot komen we nog een aantal reusachtige kikkers/padden tegen, WoW wat kunnen die groot worden!

Om half acht zijn we weer terug. Net op tijd om nog even aan te schuiven bij het buffet en na te genieten onder het genot van een welverdiend biertje.

Grappig, we zijn hier pas 3 nachten, maar ik heb het gevoel dat we er al een week op hebben zitten, wat een geweldige dag was dit, het is nu al een geslaagde vakantie en we mogen nog 17 dagen genieten..heerlijk wat een vooruitzicht! En met deze gedachte gaan we wederom om half negen naar bed.

Dag 5 Puerto Viejo de Limon

Iedereen, behalve ikzelf, slaapt inmiddels door met af en toe een wakker momentje als de brulapen weer even moeten laten weten dat zij nog steeds de meeste herrie kunnen maken hier! Tjonge wat kunnen die beesten tekeer gaan zeg, 3-5 km verderop kun je ze nog horen. Nou ik betwijfel of ze bij ons niet gewoon op het dak zitten….. Half vier, mijn inwendige wekker wil zich nog steeds niet aanpassen aan de nieuwe wereldtijd, ondanks dat ik me wel moe voel, de slaap komt bij mij helaas niet meer. Vanavond maar weer proberen, ze geven het 8 dagen tijd om aan te passen, hopelijk lukt het bij mij sneller. Vandaag zit onze tijd er helaas op in Mawamba Lodge. Lekker ontbijten, tassen pakken en om 09 uur vertrekken we met de boot weer naar de aankomstplek voor alle bussen en boten. Het is een heerlijk tochtje en de bootman zet er flink vaart in, lekker verkoelend. We zijn zo weer aan wal, helaas betekent dit wel dat we in de drukkende hitte moeten wachten op onze bus, die duidelijk niet voorbereid was op onze vroege aankomst. Eenmaal in de bus zijn we zo weer op onze vertrouwde lunchplek, waarna we na een heerlijke lunch naar de plek worden gebracht waar onze jeep al klaarstaat. Even afscheid nemen van onze gids Steve die ons de afgelopen dagen onder de hoede heeft genomen en vol enthousiasme een prachtig Costa Rica heeft laten zien. Isa vond hem geweldig!

Na 20 minuutjes papieren invullen, rijden we om 13:30 weg in onze jeep. We hebben een wifi-hotspot, zodat we met onze tel de navigatie kunnen regelen. Handige app, waze. Alle routes en verkeersmeldingen worden weergegeven. Zolang je natuurlijk de goede adressen invoert, komt het helemaal goed. Aangezien deze familie altijd wat hardleers is, komen we er pas na 45 min achter dat we de verkeerde kant oprijden. Tjonge jonge hebben wij dat weer. Nu kunnen we erom lachen, maar het was zeker geen plezier ritje. We zouden tegen vijf uur aankomen, maar dat werd 19:00. Ik kan je uit ervaring vertellen dat het rijden in het donker hier zeker geen aanrader is. Het is bijna een uitdaging om alle gaten in het donker te ontwijken, laat staan alle fietsers die op een 80 weg zonder enige vorm van verlichting op de weg zijn. Echt gevaarlijk! En dan hebben wij ook nog eens de pech dat de lampen van onze SUV veel te hoog staan afgesteld( nog steeds niet gevonden hoe ze lager moeten), zodat iedere tegenligger denkt dat we onze grote lampen aanhebben. Wel aardig dat iedereen ons dat even laat weten door flink te seinen. Half verblind komen we gelukkig heelhuids aan in hotel Cariblue. Heerlijk gegeten in het hotel en vervolgens nog even zwemmen in het donker. Dat hadden de kids wel verdiend na deze lange reisdag!

Dag 6 Jaguar rescue centrum

Volgens mij overtreffen deze brulapen toch echt die vorige. Half vier is het vandaag. Gelukkig is Milan ook vroeg wakker en gaan we samen om 6:15 even de tuin verkennen bij daglicht. Prachtige spinnen, kikkers, krekels van bijna 10 cm en een echte goudhaas komen we tegen. Bij terugkomst is iedereen wakker en kunnen we genieten van een heerlijk ontbijt. Na het ontbijt verkennen we samen nog even het hotel. Cariblue is prachtig gelegen aan de zee, waar we overigens wel mogen zwemmen.

Voor deze ochtend hebben we het Jaguar rescue centrum op de planning staan. Het is maar 2 km vanaf het hotel. Uit reisverhalen hadden we begrepen dat we hier echt naar toe moesten. Om half tien en om half 12 is er een rondleiding. Wij melden ons natuurlijk om half tien en krijgen een Nederlandstalige gids aangewezen. Met een groep van 12 Nederlanders worden we rondgeleid. Het is inderdaad een uniek opgezet centrum waar ze opvang bieden aan eigenlijk alle dieren die gewond zijn. Doel is om ze weer terug te kunnen plaatsen in hun eigen omgeving. Heel bijzonder, zo zien we een reuzenschildpad, miereneter, brulapen, kaaimannen, krokodillen, papegaaien, vogels, slangen en tweevingerige luiaards. De toekan vliegt regelmatig brutaal langs onze oren. Deze middag hebben we besloten lekker rustig aan te doen. Na een lunch in het beach gedeelte van Cariblue, gaan we heerlijk de golven trotseren van deze warme zee. We huren twee boards en verblijven een tijdje op het strand om vervolgens nog even na te chillen in het zwembad van het hotel onder het genot van een lekkere cocktail. Vandaag gaan we eten in de Village en aangezien we niet nog eens in het donker willen rijden, laten we ons door een taxi rijden, 2000 col. Eerst gaan we met zijn allen aan de cocktails, de kids uiteraard non alcoholic. Vervolgens gaan we zomaar bij een tentje zitten waar het er gezellig uitziet. Wat een aanrader!! Hoteleten gisteren was heerlijk, maar je betaalt wel de hoofdprijs. We hebben hier nog heerlijker gegeten en betalen niet eens een derde van gisteren. Na een gezellige geslaagde avond gaan we om 21:00 naar bed.

Dag 7: San Gerardo de Dota

Mijn 6e nacht is ook meteen mijn kortste. Terwijl iedereen nog heerlijk slaapt, ligt Milan naast mij te rollen en neemt het hele bed in beslag. Na een zachte trap in mijn zij, zit voor mij deze nacht er om 0:30 alweer op. De nacht kom ik door met mijn brulapen en een beetje doezelen. Daar rust ik dan toch een beetje mee uit. Vandaag wordt het weer een lange reisdag. Tip: laat geen slippers buiten staan. Joost vond de zijne 15 meter verderop, half aangevreten. Na een goed ontbijt en afscheid te hebben genomen van Monique en Kobus, waar we de laatste dagen regelmatig mee op hebben getrokken, gaan we ieder een andere kant op. Wij vertrekken richting San Gerardo de Dota. 300 km en 6 uur rijden. Het is inderdaad best een reis, te bedenken dat we regelmatig achter langzame vrachtwagens komen te zitten. Onderweg stoppen we voor een uitgebreide lunch. Het laatste half uurtje worden we met zijn allen letterlijk geshaked door al het gehobbel en geschud. We zijn er bijna en het regent al een uur pijpenstelen. We zijn vertrokken al zwetend en puffend met een korte broek en komen rond 16:00 aan in een omgeving waar het 15 graden kouder is. Brrrr, even wennen weer. 2 weken is het hier droog geweest en vandaag regent het al de hele dag. De omgeving is prachtig en weer heel anders dan waar we vandaan komen. Hotel Savegre ligt in een dal en bestaat uit allemaal huisjes. Alle huisjes zijn voorzien van een open haard en die steken we dan ook meteen aan, even opwarmen. Het is een mooi huisje en vannacht zullen we echt de dekbedden nodig gaan hebben. Heerlijk, ik bereid me nu al voor op een hele nacht slaap. Heb hier nog geen brulaap gehoord…..

Een zwembad hebben ze hier niet, maar wel een spa die binnen het complex ligt maar los staat van het hotel. Even gebeld of we i.p.v. een uitgebreide spa arrangement ook gewoon een uurtje gebruik mogen maken van het bubbelbad. Dat kan inderdaad…. Voor een kleine 80 dollar…. Dat aanbod slaan we maar even af.

Na wat spelletjes te hebben gedaan bij de open haard, gaan we voor een heerlijk diner naar het restaurant. De regen is inmiddels gestopt. Na het eten de kids naar bed, want wij hebben onze ogen al laten vallen op het mooie bad in de badkamer. Even een momentje voor onszelf. Een koud momentje dan, want het water komt maar tot onze navel….haha dan ook maar lekker op tijd naar bed.

Dag 8 San Gerardo de Dota

WoW het is maar liefst half 7 als ik mijn ogen opendoe, heerlijk geslapen vannacht onder het dekbed. Kort daarna is de rest ook wakker en gaan we eens lekker ontbijten in het restaurant. Na het ontbijt de jungle kleren en schoenen aan en op naar de trails. Het zonnetje schijnt en de temperatuur is heerlijk. De luchtvochtigheid is hier ook niet zo hoog, dus je drijft niet meteen weg. We kiezen allereerst voor de korte trail van 45 min. (Er is er ook een van 2 uur, speciaal om de quetzal te bekijken.) Deze familie krijgt het echter voor elkaar om in 30 minuten alweer terug te zijn. Vogels hebben we niet gezien, want de kids hebben de hele weg gegild en doorgerend……steekvliegen. Haha, het is echt een leuke wandeling, maar houd rekening met lange broek en een lang shirt( daar steken ze overigens ook doorheen). En het zijn er echt geen honderden hoor, maar voor onze kids zijn 3 steekvliegen al genoeg om op hol te slaan. Ze blijven ook zo heerlijk om je heen cirkelen. Terug bij ons huisje, besluiten we door te gaan naar de waterval trail. Echt geweldig! Wat een mooie ervaring erbij. Maar liefst 2 km heen en 2 km terug klauteren en klimmen door het bos langs een prachtige rivier. Het doet bijna Zwitsers aan deze wandeling. Als beloning een prachtige waterval, die je kunt bereiken door met een touw over een hele grote rots te klimmen. Onze kids deden het super, maar voor de allerkleinsten is het geen aanrader.

Terug bij de lodge zijn we moe en voldaan van een intensieve wandeling. Wat smaakt dat biertje lekker dan ! Joost en Milan besluiten dat ze forel willen vissen. Dat kan helaas niet hier i.v.m. werkzaamheden, maar wel in een vijver 2 km verderop. Isa en ik blijven dit keer maar even lekker een boekje lezen in ons huisje. Dat heb ik deze vakantie nog niet gedaan en met “lieve mama” van Esther Verhoef belooft het weer een spannend verhaal te worden. De lucht trekt weer aardig dicht, benieuwd of het straks weer gaat regenen. En of we vanavond forel eten natuurlijk!! En jawel hoor, rond half vier gaat het weer heerlijk regen hier. Kort daarna komen de mannen terug met wilde verhalen, maar belangrijker nog ons avondeten. Ze hebben maar liefst 3 forellen gevangen, lijkt me voldoende voor vanavond. Milan vond het helemaal leuk. Tijd weer om de open haard aan te doen….. De forellen geven we af in de keuken voor vanavond.

Als we gaan eten, mag Milan zelf meekijken als zijn forel wordt gebakken. Hoe cool!!.. en dan smaakt ie natuurlijk alleen nog maar lekkerder.

Nog even een spelletje en dan gaan we na een geslaagde dag rond 21:00 weer lekker onder de wol.

Dag 9 Dominical

Gaap, vandaag is het toch weer wat vroeger dan gisteren. 4 uur zat Isa rechtop in bed en daarna was het maar moeilijk de slaap weer te pakken te krijgen. Niet erg, we hebben een leuke dag voor de boeg! Om 7:00 aan het ontbijt en daarna klaar voor vertrek naar de Rio Tico Safari Lodge bij Uvita. We kijken hier erg naar uit. Het is van Nederlandse eigenaars. Zij hebben negen safaritenten in de jungle gezet. Vanavond gaan we dus in de tent slapen, geluiden en geuren kunnen naar binnen, maar insecten niet. Ben benieuwd of dat voor ons ook zo werkt. Onderweg bellen we nog even met de garage over onze hoogstaande koplampen. Uiteindelijk begrijpen we dat we een nieuwe auto krijgen, omdat de lampen niet met de hand kunnen worden verzet. Ook prima ! De auto zal bij de Rio Tico Lodge worden verwisseld. En dat gebeurt dus ook, een spierwitte nieuwe SUV wordt voorgereden, super…. het oog wil ook wat toch? Om 11:15 komen we al aan bij ons paradijsje. WoW het ziet er fantastisch uit ! Aan een kabbelend riviertje staan midden in de jungle 9 tenten. Niet zomaar tenten, maar grote safaritenten met aangebouwde douche en toilet, voor een mooie veranda en een prachtig uitzicht. Overal hangen hangmatten en ik zie zelfs een schommel in de bomen, bijna een schilderijtje. Aangezien we nog te vroeg zijn, geeft de eigenaar aan dat we 200 meter verderop naar de waterval kunnen, waar ook gezwommen mag worden. Nou dat laten we ons geen twee keer zeggen. Het is weer eens als vanouds broeierig hier. Nog geen 10 minuten later liggen we heerlijk in het frisse water onder een waterval. Geweldig dat dat zomaar hier tussen de bomen verscholen ligt. Echt een aanrader om hier een frisse duik te nemen. Heerlijk helder water en zo lekker van de bewoonde wereld.

Om 13:15 mogen we onze tenten in. We hebben 2 tenten naast elkaar en nadat we onze spullen daar hebben neergezet, wagen we ons ook nog eens in het water dat voor de tenten stroomt. Echt genieten dit heerlijke plekje midden in de jungle. En natuurlijk willen we die ook nog even gaan verkennen. Enigszins jungleproof gekleed (schoenen aan ), gaan we een wandeling maken door de jungle. Het blijft fantastisch om met de kids te wandelen en te zoeken naar dieren. We hebben al veel gezien, dus ze moeten met iets moois komen om ons te verrassen. Alleen al het zoeken blijft leuk. Het is een mooie wandeling, alleen de dieren laten zich wel horen, maar niet zien, op een papegaai en wat spinnen na dan. Maar ook daar is deze familie inmiddels niet meer bang voor. Aangezien het zonnetje flink schijnt, keren we flink bezweet terug, het riviertje roept ons weer….

Op aanraden van de eigenaar gaan we eten bij Terraba, 2 km de weg op. Voor de eerste keer worden we werkelijk lek geprikt door de muggen, maar goed dat we onze deet mee hebben. Het eten is overigens heerlijk! Na het eten nog even wat drinken en dan onze tent in voor een heerlijke nacht slaap in het buitenleven van Costa Rica.

Dag 10 Dominical

De hele nacht genieten van een orkest van de dieren, echt een bijzondere ervaring. Het was wel een wat onrustig nachtje en toen de brulapen om 05:15 ook mee gingen doen, was het gedaan met de slaap. Niet erg, die ervaring nemen ze ons niet meer af, vannacht nog een keer.

Om 7 uur klaar voor een heerlijk ontbijt. We gaan vandaag walvissen en dolfijnen spotten. De wolken zien er onheilspellend uit, hopelijk blijft het droog. Om half negen moeten we ons melden bij het vertrekpunt. We hebben een bootje waar we met 12 personen opgaan. We zijn nog geen 5 min op het water en het begint me te regenen, en dan niet zomaar een beetje. Het valt me nog mee dat we niet met boot en al gezonken zijn zo hard ging het tekeer. Dus toen we onze eerste walvis spotte, was de helft te zeeziek en de andere helft kon niet eens de camera pakken zo hard regende het. Haha en daar zit je dan in je bootje, doorweekt tot het bot: waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen? Uiteindelijk lijkt het droog te worden, maar drie van ons zijn zeeziek, behalve ikzelf. De spuug vliegt je werkelijk om de oren. Gelukkig beslist de kapitein dat we maar even gaan zwemmen om onze balans terug te vinden. Iedereen een pilletje en het water in, behalve Milan. Hij is ook de enige die echt ziek is gebleven tijdens de hele reis. Even volhouden nog jongen, we hoeven nog maar een paar uurtjes. Na 15 minuten van heerlijk warm zeewater, vervolgen we onze reis, dit keer zonder regen. We worden getrakteerd op dolfijnen, spelend en wel, twee reuzeschildpadden en twee bultrugwalvissen, moeder en jong. WoW, wat een prachtige beesten. Wist je dat het jong bij geboorte al 4 meter is en wel 15-18 meter wordt. Prachtig ! Alleen jammer dat ze niet springen voor de foto, ach ja, je moet iets te wensen houden. We zijn al zo verwend met dit mooie cadeautje. Als we de boot uitstappen, moeten we een stukje door zee lopen. Het water is wel zo warm, het brandt bijna aan je voeten. Het is een prachtige zee, maar ook hier mag niet in gezwommen worden. We besluiten dan ook een lekker restaurantje op te zoeken en even te chillen, maar vooral de buik te laten bijkomen van de mannen. Joost golft nog steeds een beetje na……

De rest van de middag brengen we door bij onze tent. Reisverslagen schrijven en spelletjes doen, de kids hebben voor vandaag ook even genoeg actie gehad …..

Eten gaan we vanavond in Cojochal. In de Lonely Planet hadden we gelezen dat je daar lekker kunt eten. We gaan naar “papa et mama”, de Italiaan. Heerlijk gegeten daar. Grappig dat we de fles wijn op tafel kregen, die we thuis regelmatig bij de Sligro halen. Lekker hoor!

Heerlijk getafeld en daarna weer onze tent in, lekker slapen tussen de dieren. Al zullen Joost en Milan daar wat meer moeite mee hebben, hun tent zat helemaal vol met rode mieren. Toen we terugkwamen van het eten, had de eigenaar flink huisgehouden in de tent en waren de meeste wel verdwenen. Maar niets tegen Milan gezegd…..

Isa heeft moeite met in slaap komen. Mama ik denk steeds dat al die krekels in onze tent zitten. Nou liefje, dat kan echt niet, die passen er allemaal niet bij.

Dag 11 Playa Mantas

Uiteindelijk toch in slaap gevallen en met hazenslapen wordt het dan toch weer 06:30. Spullen pakken, douchen, ontbijten en op naar hotel Punta Leone voorbij Jaco. Eerst willen we nog langs parque Manuel Antonio. We hebben namelijk gelezen dat dit erg mooi moet zijn met veel dieren en aan het eind een bountystrand. We merken dat het wederom een erg toeristisch oord is. Het is er helaas druk van mensen, maar gelukkig ook van dieren. Tijdens onze wandeling door het park, komen we al van alles tegen. Brulapen, hagedissen, kameleons, een slang en een luiaard. En aan het einde van het wandelpad een heerlijk bounty strand. Prachtige witte stranden met groen blauw water. Helaas zijn we niet de enige daar, toch hebben we ons binnen een minuut omgekleed om het verkoelende water in te springen, zalig! Op het strand hangt boven ons in een boom een baby luiaard, te genieten van de zon op zijn bol. Na een uurtje gaan we onze wandeling vervolgen en komen we een wasbeertje tegen, maar ook cappuccino apen.. Ondanks dat we half bezwijken van de hitte en hoge luchtvochtigheid tijdens de wandeling, was dit zeker onze 32 dollar waard. Bij het openen van de auto, komt de geur van stikkende kleding je al tegemoet. De kleding die gisteren doorweekt was bij het varen, is nog steeds niet droog, zeiknat bedoel ik dan, ondanks dat het vanaf gistermiddag buiten heeft gehangen. Hoe doen die mensen dat toch hier? Straks maar even laten wassen bij het hotel. Onderweg eten we wat en om 15:15 komen we aan bij ons super-de-luxe hotel met groot zwembad. Dat hebben we even nodig, dachten we. Punta Leone is inderdaad een super-de-luxe hotel, heel groot opgezet, met alleen al een oprijlaan van 4 km met iedere kilometer een controlepost. Het is veelal een all inclusive formule. Zo niet ons ding! Er is een animatieteam, diverse restaurants en appartementencomplexen. Als we van ons huisje naar het zwembad willen, moeten we met de auto. Gelukkig regent het al sinds 14:00, dus in het zwembad is het niet zo druk. Het zwembad is volgens mij 30 graden, heerlijk zo in de regen. We duiken ook nog even de zee in, waar we gezien de regen bijna als enige zijn. Na het eten, kopen we nog even wat drinken en lekkers bij het supermarktje en de rest van de avond brengen we heerlijk door voor de buis, tekenfilms kijken.

Dag 12 La Fortuna/Arenal

Ook al hebben we een ontzettende hekel aan de groots opgezette hotelcomplexen, toch heeft het zo ook zijn voordelen. Airco op de kamer is voor een nachtje echt wel fijn, voor de natte kleding trouwens ook. En het ontbijt is natuurlijk ook altijd zo uitgebreid, dat je onmogelijk alles kunt proeven. Maar voordat deze familie gaat ontbijten, duiken we eerst met zijn allen om 6:15 de zee in. En reken maar dat het nog half donker is en dat we helemaal alleen zijn, op wat papegaaien na. Het voelt bijna aan alsof we iets heel stouts doen hihi. En stoute dingen zijn altijd heerlijk toch? Nadat we hebben opgefrist, de auto weer hebben ingepakt en ons buikje hebben gevuld met het heerlijke ontbijt, laten we dit hotel snel achter ons, gelukkig was dit maar één nachtje. De kinderen zijn het er ook over eens dat dit het minste hotel was tot nu toe.

We gaan krokodillen kijken. De Tarcolesrivier ligt op onze route. Na 10 minuten bereiken we de brug. De auto kun je ervoor makkelijk parkeren. Terwijl we de brug oplopen, waarschuwt een agent nog dat er onlangs een man naar beneden is gevallen en compleet is verslonden door de krokodillen. Jaja… We verwachten ergens wel een krokodilletje te zien, maar dat er wel meer dan 20 krokodillen onder de brug liggen, is natuurlijk wel heel bijzonder. Wat een prachtige enorme beesten. Zouden ze hier onder de brug wachten op het volgende maaltje dat naar beneden valt?

We rijden maar snel weer door richting Arenal, La Fortuna. We stoppen nog een keer voor een kopje koffie en komen rond 13:00 aan bij Lomas del Vulcan aan de Arenal vulkaan. WoW, wat een geweldig opgezet resort. Alle kamers zijn ingedeeld in bungalows met veranda uitkijkend in de jungle. Het park bevindt zich onderaan de Arenal vulkaan, dus als het enigszins helder is heb je hier een prachtig uitzicht op de vulkaan. Het is de meest actieve vulkaan ter wereld en je kunt hem soms horen donderen en zien roken. De kids vinden deze verhalen toch best spannend. Al met al echt een superlocatie! We brengen snel onze spullen naar de bungalow, brengen onze klamme stinkende kleding naar de receptie en vertrekken richting thermaalbaden, allen verwarmd door de vulkaan. Er zijn er nog best veel, allen uiteraard commercieel ingericht. Na wat opties in de Lonely Planet te hebben opgezocht, maken we uiteindelijk de keuze voor Paradise Springs. Aangezien de meeste mensen pas eind van de middag gaan relaxen, hebben we om 14:00 bijna alle baden voor onszelf. Wat een verwennerij, een bad van maar liefst 50 graden. Je mag in dit heetste bad max 10 min ( Volgens mij heb ik het thuis net zo warm en is een half uur nog kort.) de rest van de baden zijn heel mooi aangelegd en super van temperatuur. Lekker even relaxen met de kids. Rond 16:00 hebben we het weer gezien en gaan we even lekker nagenieten op de veranda van onze bungalow. Onderweg stoppen we bij de supermarkt voor drinken en lekkers. Flesje wijn voor vanavond, we hebben nl een koelkast in onze lodge. Terwijl we op de veranda zitten komt er gewoon een witneusbeer aangelopen. Als we hem roepen lijkt het bijna of hij gezellig bij ons wil komen zitten en de veranda op wil springen. Oeps, “niet meer roepen kids, wilde dieren kun je niet zomaar aaien.” Maar hoe bijzonder blijft zo’n momentje……niet in woorden te omschrijven.

Joost had in de Lonely Planet een restaurant gezien dat heel bijzonder moest zijn: Benedict. Alleen de poort waar je doorheen rijdt is al bijzonder. De verdere weg in het donker is voor iedere auto een uitdaging, benieuwd hoe mensen dat doen als ze geen jeep hebben. Boven komen we aan bij een prachtig oud en vrijstaand huis, doet me ergens toch een beetje aan Frankenstein denken….. Maar wat een geweldig restaurant, echt een aanrader. Betalen doe je wel voor het eten, maar dan slurp je de biefstuk wel bijna naar binnen. De kids vinden het ook heerlijk. Daartegenover mogen de kids morgen kiezen waar we eten, ben benieuwd…..

De kids gaan lekker gepoetst en wel op bed liggen en wij gaan heerlijk genieten van ons flesje wijn op de veranda. Terwijl de kids in slaap vallen genieten wij nog even van het concert van de jungle en de voorstelling van de vuurvliegjes, onbeschrijflijk mooi!

P.s. dit gebied heeft echt wel heel veel muggen, houd de DEET bij de hand. Al ben ik hier koploper met op twee onderbenen 30 muggebulten. En ook hier hebben we airco.

Dag 13 La Fortuna/Arenal

Een beetje rommelig nachtje, dus we zitten om 07:00 weer klaar voor het ontbijt, wat overigens heerlijk is. Vandaag staat in het teken van de Costa Ricaanse cultuur. We gaan het leven op een boerderij nader bekijken. Deze excursie was optioneel, maar we besluiten het toch te doen, benieuwd wat deze morgen ons brengt. Om 9 uur worden we al opgewacht door …….de boer ( haha we zijn zo slecht met namen). Het oudste huis van deze regio is zijn boerderij. Prachtig met een superuitzicht. Met de tractor en aanhanger worden we vervoerd over hobbelwegen. 10 minuten al onderweg, waar rijdt hij ons toch naar toe ? In de verte zien we een school en dan dringt het langzaam tot ons door. 10 kinderen in mooie kleding staan uitbundig naar ons te zwaaien. Als onze kar stopt worden we ieder aan de hand door een kind naar een grote zaal begeleid. De kinderen stellen zich netjes voor. De dansvoorstelling kan beginnen… Hoe leuk en schattig. Na twee dansen, mogen we zelf ook mee dansen. Nadien gaan we in de kring en mogen we vragen stellen en stellen zij ons vragen. De kinderen zijn 8 tot 11 jaar en gaan de ene week van 7 tot 12 uur naar school en de andere week van 12:00 tot 17:00. Ze krijgen wiskunde, natuurkunde, Spaans, Engels en nog veel meer. Het is heel bijzonder om zo met de plaatselijke bevolking te kletsen en onze kids hebben het ook super naar de zin. Als we na een klein uurtje weer afscheid nemen, maken we eerst nog een foto van de schoolluiaard met baby en vervolgens worden we uitgezwaaid door alle schoolkinderen. Dat was echt een geweldige ervaring. Terug bij de boerderij, krijgen we uitleg over verschillende planten, koriander en suikerriet. Alles mogen we proeven en ruiken. De koeien staan al klaar om het gemaal voor het suikerriet te draaien. Uit twee strookjes komt wel een liter suikersap, waar we een glaasje van krijgen. In de keuken staat big mama al op ons te wachten om tortilla’s te maken. We krijgen allemaal een schort om. Isa en Milan mogen het deeg maken van water en witte mais. Vervolgens maken we hier mooie pannenkoekjes van, die door big mama worden gebakken op hout gestookt vuur. Onze ochtendtour eindigt met een uitgebreide lunch waarin alle producten die we hebben leren kennen, zijn verwerkt. Oja en niet te vergeten wordt er nog een liedje gezongen en begeleid met muziek van Joost, Milan en Isa. Na een hartelijk afscheid, hebben we er weer een bijzondere ervaring bij. Het was een hele leerzame en leuke ochtend.

We gaan richting La Fortuna de waterval. Via internet gelezen dat dit erg mooi moet zijn, maar wel met veel traptreden. Als we gaan parkeren, zien we de waarschuwingsborden al dat we achteruit moeten in parkeren. Tja zo kunnen we sneller wegrijden als de vulkaan uitbarst…. Bovenaan heb je al een prachtig uitzicht over de waterval. En dan begint onze tocht, 500 treden omlaag. Goed te doen hoor, we hebben wel onze bergschoenen aangedaan. In gedachte weten we dat we ook weer terug omhoog moeten. Het is echt waanzinnig om te zien met wat voor kracht de waterval naar beneden dendert. Zwemmen mag je, maar niet te dichtbij. Dat kan ook niet vanwege de stroming. En vanwege de kou, brrr wat is het water koud. Joost, Milan en Isa wagen zich eraan, maar ik vind koude voeten wel voldoende. Na een half uurtje vertrekken we weer bergopwaarts, pfffff. Laten we het er maar ophouden dat ik achteraan liep…. We rijden nog even door naar Lake Arenal, maar het wolkenpak is inmiddels zo dik, dat het uitzicht niet veel is. Leuk om even gezien te hebben.

Tijd voor een frisse duik in het zwembad van ons resort. Heerlijk, ze hebben zelfs een jacuzzi. Daarna nog even wat drinken op onze veranda en welke dieren komen er nu weer voorbij! 2 apen in de bomen en een gekke vogel komt voorbij gelopen. Zomaar in onze achtertuin, waar heb je dat in Nederland?

Wat hebben de kinderen uitgekozen voor eten? We hadden gehoopt dat ze het bord onderweg niet zouden zien…..de Burger King. We gaan vanavond culinair dineren. In het felle tl licht hebben de kids genoten van hun broodje hamburger en frietjes. Na het eten heerlijk ijsje bij de Italiaan gehaald.

Op de veranda nog even een lekker wijntje gedronken en weer op tijd naar bed voor onze reisdag morgen. Lomas del Volcan is echt een toppertje.

Dag 14 Monteverde

Na een overheerlijk ontbijt, stappen we weer in de auto. De regen in la Fortuna laten we achter ons, vandaag reizen we richting Monteverde Cloud Forest. De route loopt langs meer Arenal, waarover je een prachtig uitzicht hebt. De laatste 20 km gaan we een uur over doen, geeft de navigatie aan….vreemd!! Nou ik kan je verzekeren dat we er echt een uur over gereden hebben. Wat een slechte onverharde weg, alleen maar gaten en hobbels. Tip: plas van te voren goed uit en trek een sportbh aan! Onderweg moet er echt even gestopt worden voor een toiletbezoek en wat te drinken. Een heerlijk bakkie koffie van zelfgemaakte koffie. Rond 13:00 komen we aan bij Cloud Forest Lodge. Om er te komen hadden we onze 4wd echt wel even nodig. Cloud Forest is mooi opgezet park, met overal een soort tweekappers met zitje voor. Bij aankomst worden we gewaarschuwd voor de hordes mieren die door de lodges trekken. Volgens de receptie blijven ze 2 uur in ieder huisje, maken schoon en trekken dan weer verder. Jaja weet niet wat ik met zo n verhaal moet. We mogen ze niet lastig vallen, ze gaan vanzelf weer weg. We zetten onze spullen in de lodge, een stapelbed voor de kids, ook weer eens leuk. 2 mieren in de lodge en op ons trapje buiten trekt de horde voorbij. Gelukkig geen overlast van mieren voor ons.

Onderweg kwamen we al door Santa Elena, waar we al wat leuke restaurantjes hadden gespot. Taco taco is vandaag ons doel voor de lunch. Heerlijk!! Een simpel barretje waar ze alleen maar taco’s en tortilla’s op de kaart hebben staan. We pakken van alles iets, het is echt super, mjammie!! Na de lunch gaan we weer eens wandelen in de jungle, we kunnen er geen genoeg van krijgen. Ditmaal gaan we naar de children eternal rainforest. Er is werkelijk geen mens te bekennen, alleen het witsnuitneusbeertje wat ons bij de receptie al tegemoet komt lopen. Onderweg zien we nog een goudhaas en heel veel vogels van ver…. De lucht is hier echt een stuk droger dan we gewend zijn, waardoor het niet zo klam aanvoelt allemaal. Het is een leuke wandeling, al moeten we wel doorstappen, anders missen we onze nachttour nog bij de lodge waar we ons voor in hebben geschreven. Terug bij de lodge, even genieten van een welverdiend biertje, vervolgens jungle kleren aan en om 17:30 melden we ons bij de receptie. Met nog twee Nederlanders is het bijna een privé tour. De kinderen stuiteren werkelijk alle kanten op. Milan is onze vertaler en probeert echt alles te vertalen wat onze gids allemaal vertelt. Het klinkt in ieder geval een stuk enthousiaster dan hoe onze gids het brengt. Isa is onze spinnenspotter en vindt echt overal de kleinste spinnen, kevers en vlinders. Al was die reuzenhooiwagen wel even schrikken, de zaklamp vliegt door de lucht van de schrik. Haha. De gids vertelt heel veel over het nachtleven. De kevers, torren en krekels, de geluiden die ze maken. We horen zelfs heel veel glaskikkers. Helaas hadden ze zich te goed verstopt. Wel vindt de gids een heuse tarantula, twee zelfs en een zwarte weduwe. Echt stoer (en creepy). Verder zien we enorme wandelende takken en vleermuisjes. Het was heel leuk, vooral om te zien hoe enthousiast de kinderen aan het speuren waren in het donker. Om half acht zit onze Tour erop en vertrekken we voor ons diner naar The treehouse in Santa Elena. Top 10 worlds most bizar restaurants. Echt gaaf, het restaurant is om de boom gebouwd, als een soort van boomhut. Aan tafel zitten we dus tussen de takken. Geweldig! Het eten is ook heerlijk en dat alles met live achtergrondmuziek, hotel Californië….. Een heerlijke afsluiting van een gezellige dag.

Dag 15 Monteverde

Na het ontbijt lopen we een rondje over het terrein. Of eerlijk gezegd gaan we op zoek naar het holletje van de tarantula die we gisteravond zagen. We willen die enorme spin ook eens bij daglicht zien. Maar daar trapt deze spin helaas niet in. Wel zien we heel veel kolibries, goudhazen en een witsnuitneusbeertje. Het is echt raar weer hier. De wind klinkt enorm hard, maar voelt zo niet, al razen de wolken voorbij. Het voelt wat fris, lange broeken en lange shirts aan. Vandaag gaan we de hanging bridges bezoeken. 8 hele grote bruggen die boven het regenwoud door de toppen van de bomen lopen, door de wolken heen. En als je in de wolken bent, is het vochtig en regent het. Snel de regenjassen aan. De eerste bruggen vindt Isa nog spannend, ze hangen ook zo hoog. De hoogste brug hangt op bijna 600 meter hoogte. Het is een bijzondere ervaring zo door de boomtoppen te lopen. Tussen de bruggen door, is het regenwoud ook prachtig, precies zoals een regenwoud hoort te zijn. Dieren zien we hier helaas niet, op wat vogels na. Maar dat maakt de wandeling niet minder leuk. Toch weer een leuke ervaring erbij.

Nadien vertrekken we voor de lunch naar Santa Elena. Dit keer gaan we voor de hotdogs. Ook lekker!

Vanmiddag moeten we ons om 14:00 melden voor de canopytour. Vandaag gaan we als Tarzan door de bomen slingeren. Voordat we starten, moeten we onze paspoortnummers doorgeven en een handtekening zetten onder het reglement, ook de kinderen. Als we niet goed luisteren en er gebeurt iets, zijn zij niet verantwoordelijk…..oeps, is dit wel verstandig??? Allereerst krijgen we onze tuigjes aan en helmen op. Na 15 minuten omhoog lopen, beginnen we met de Tarzan swing. Het is net zo makkelijk als het klinkt. Je laat je vanaf een hoog platform met een enorme vaart aan een touw tussen de bomen en takken slingeren. Milan roept meteen al dat hij niet wil, maar als ik hem dan voorga, volgt deze stoere vent toch en hij vindt het super. Joost swingt er ook op los, alleen Isa slaat deze over. Na een korte les in canopy, remmen en vasthouden, kunnen we de bomen in. Het eerste stuk, mag er niet geremd worden, anders blijf je er tussen hangen en moet je je als een aapje verder naar de boom trekken. Het gaat ons al goed af, alleen Isa nog. 3 meter voor het einde remt ze en hangt ze stil, heel hoog tussen twee bomen. Nee voor Isa is het klaar. Ze wil niet meer alleen verder. Gelukkig kon ze samen met de twee gidsen zwieren door de bomen en hoefden we haar niet achter te laten bovenin die boom. Het is echt heel leuk en onze Milan is een echt talentje, hij vindt het super. We hebben wel 15 zwieren gehad, met tussendoor een vrije val van 45 meter in een holle boom. We eindigen met 3 hele lange, 350 meter, 500 meter en 800 meter. WoW, echt een unieke ervaring. Gelukkig komen we allemaal weer heelhuids aan bij de receptie, waar we wel een mojito hebben verdiend.

Nog even snel omkleden en op naar de Italiaan. Vanavond voor ons heerlijke pizza en pasta bij Italiaan Johnny’s. En lekker is het zeker.

Dag 16 Portrero

Vandaag gaan we onze reis vervolgen richting de westkust. 4 uur rijden naar Portrero, waar we 4 nachten zullen verblijven. In Monteverde is het in de ochtend en avond best wat fris en het waait er flink, met vestjes aan vertrekken we richting Portrero. Als we iets voor 12 uur aankomen en de autodeur openen, komt een warme deken om ons heen, 32 graden is het hier. Hoe is het toch mogelijk, dat in een land zo klein als Nederland zulke temperatuurs- en klimaatverschillen zijn. Bahia del Sol is ons hotel voor de komende 4 nachten. We hebben een standaard kamer, maar na wat onderhandelen van Joost en een beetje bijbetalen, verhuizen we naar de suite, met een eigen woonkamer, keuken en 2 slaap/badkamers. Heerlijk wat een ruimte. Dit gaan we best volhouden de komende vier nachten. Even wat boodschapjes doen om eerst eens even uitgebreid te lunchen in ons nieuwe huisje. Vanmiddag plaatsen we ons op luxe strandbedden bij een mooie warme zee en komen die dag ook nergens anders meer. Lekkere cocktail aan de zwembadbar, wat hebben we het goed voor elkaar. Zonsondergang rond 17:30 is prachtig. Om 18:30 vertrekken we richting Casa di Papa. De kinderen willen graag in onze suite eten, Joost kookt vandaag pasta Carbonara.

Zo’n rustig dagje is nog aardig vermoeiend…..

Dag 17 Portrero

Na een heerlijk ontbijt, zwemmen we de hele morgen in de zee, zwembad, zee, zwembad. Lekker saai, maar wel heerlijk. Een pelikaan is verderop lekker aan het vissen en boven ons hoofd vliegt een flamingo voorbij. Als afwisseling zijn we na de lunch even naar Playa Tamerindo en Playa Conchal geweest. We zijn al weer snel terug bij onze eigen heerlijke zee.

Vanavond gaan we eten bij Las Brisas aan dezelfde baai als ons hotel. Een relaxed strandtentje waar je heerlijk kunt eten, lekkere muziek. Het ziet er helemaal Caribisch uit en zo ervaren we het ook. De temperatuur daalt hier ook niet verder dan 27 graden, dus het voelt nog steeds tropisch aan. Met mijn nieuwe parfum à la DEET, ben ik ook niet zo’n trekpleister meer voor de muggen, die hier uiteraard wel voldoende zitten. De bedoeling is dat de kids en ik langs het donkere strand de ene km teruglopen, Joost neemt de auto mee en loopt ons dan tegemoet vanaf ons hotel. Zodra de kinderen de eerste krabben al aanschouwen die in het donker uit hun schuilplaatsen komen, is het idee van de baan en zitten we met zijn allen weer in de auto. Wat een helden…….op sokken !!

Dag 18 Portrero

In de Lonely Planet kwamen we wat ongerepte stranden tegen die we vandaag willen gaan opzoeken. Om 8 uur zitten we al in de auto. Eerst rijden we naar Playa Junquailis. Vlakbij komen we langs supermooie afgelegen mangroves. Zouden er krokodillen zitten? Het water is echt helder, maar we wagen ons er maar niet aan. Aan de overkant horen we geluiden, die alleen maar van wilde dieren afkomstig kunnen zijn. Playa Junquailis is mooi, maar je ziet meteen de gevaarlijke stroming al. We rijden verder. Verderop zien we een geel strand liggen, daar gaan we naar toe. Het is heel mooi, maar ook hier staat een gevaarlijke stroming en we durven deze golven dan ook niet aan met de kinderen.

Of beter gezegd, de kinderen durven deze zee niet aan. Wel blijven we een uurtje schelpen zoeken.

Dan maar weer terug naar het hotel. We hadden met de kinderen afgesproken dat wij de morgen bepalen en zij de middag, goede deal toch? Na de lunch, richting zee. Het begint me toch te regenen, met bakken uit de lucht. Niet dat het ons wat hindert, gaan we gewoon in het zwembad zwemmen, ook lekker. Helaas gaat het dan ook onweren en dan is het echt tijd om te chillen in onze suite. Als we rond half zeven gaan eten, regent het nog steeds hevig. Onmogelijk om alle plassen te ontwijken, als we naar de auto rennen. Vandaag gaan we eten bij la Perla om de hoek. Het ziet er niet erg uitnodigend uit, een soort hal met een bar en wat tafels, een biljarttafel en een pingpongtafel. De kids willen graag aan de bar eten, dus daar gaan we met zijn vieren naast elkaar zitten. De bediening is vrolijk en gezellig en het eten is echt lekker. Tegen de tijd dat we klaar zijn met eten, is het ook eindelijk gestopt met regenen. Hopelijk blijft het morgen ook droog.

Dag 19 Portrero

Vandaag is alweer de laatste dag in Bahia del Sol. En het zonnetje schijnt, we hopen met zijn allen dat dat de hele dag blijft.

Vandaag wordt weer lekker een dag niks doen, zolang het zonnetje maar blijft schijnen. Zwembad, zee, iPod, zwembad, zee, iPod, we vermaken ons prima zo. Potje lummelen, snorkelen, er zitten echt veel vissen in zee…. En zo hebben we een heerlijk relaxed dagje. Om 16 uur gaat het regenen, maar het blijft maar bij een buitje. Tegen 18:00 genieten we onder het genot van een cocktail van een prachtige zonsondergang. Eten wilden we in Bahia del Sol, er zou een BBQ zijn. We zullen ons wel vergist hebben…. Isa wil pasta, dus we gaan op zoek naar een Italiaan. Na pasta en pizza, gaan we moe en voldaan terug naar ons huisje.

Dag 20 San Jose

6 uur staat de wekker al. Het was een gebroken nachtje, we waren regelmatig wakker van de jeuk aan onze benen. Hoe we ook sprayen met DEET, er komen toch weer nieuwe bulten bij….vreemd! Om half 7 ontbijten. Vandaag is een lange reisdag terug naar San José. Voordat we onze auto moeten inleveren om 18:00, willen we eerst nog langs de Poas vulkaan. We hebben gehoord dat het heel mooi moet zijn en het is maar een half uur van San José. We hebben een behoorlijke reis voor de boeg. Onderweg maken we een stop om wat te drinken. En hoe bijzonder: achter het café wemelt het in de bomen van de papegaaien, alle kleuren. Wow, wat een geluk en hoe bijzonder om de wilde papegaaien nog van zo dichtbij te kunnen zien. Onderweg nog wat informatie opzoeken over de Poas, hmm je kunt het beste in de morgen gaan anders is het te bewolkt om de krater te zien. ( Tja dat gaan we niet meer redden.) De op 1 na grootste krater ter wereld borrelt nog steeds, heeft een temp van 85* C en een ph van 1. Niet goed om te zwemmen dus…… Om 12:20 komen we aan bij het nationaal park Poas. Entree is gratis vandaag, het is namelijk 14 augustus, dag van de nationale parken. Tjonge wat boffen we weer. Maar koud dat het daar is!! Het is er waarschijnlijk 15 graden, maar door de harde wind voelt het aan als 10 graden. We zitten natuurlijk ook in de wolken. De Poas is ruim 2700 meter hoog. Snel even de kids een lange broek aan, allemaal wandelschoenen en regenjassen aan, je weet maar nooit bovenop zo’n berg. De kinderen hebben er met die kou al niet meer zo’n zin in. De wandeling omhoog is niet erg lang, 800 meter, maar wel mooi. En dan komen we boven aan, waar het uitzicht op de krater zou moeten zijn. Helemaal dicht bewolkt met heel veel wind. Jammer zeg, heel soms krijgen we een glimp te zien van de rand van de krater. Daar zijn we dan ook al heel blij mee, want zelfs dat vinden we prachtig. Aan de zijkant zien we een pad lopen, Laguna boot trail. 5 km, ongeveer 60 minuten wandelen. De kinderen hebben niet eens in de gaten hoe ver ze eigenlijk lopen, het pad door de bossen is echt prachtig. Het lijkt wel een sprookjesbos zo mooi. De lagune is met deze bewolking ook niet zichtbaar, wel zien we twee brutale eekhoorntjes. Ze lijken wel tam, maar dat blijkt alles te maken te hebben met mijn koekjes die ik in mijn hand houd. Als ze mijn gekraak met het pak koekjes horen, komen ze bijna dreigend op me af lopen. Snel een stukje neergegooid en heel snel weggerend. Haha grappige beestjes……het pad duurt inderdaad een uur, maar als we bijna terug zijn, is de lucht al wat opgeklaard. Het voelt zelfs al warmer aan. Snel haasten we ons weer naar de krater…….wat nou in de ochtend komen??? Wat een prachtig uitzicht hebben we op de krater, wat een cadeautje zo op onze laatste dag hier in Costa rica. Echt de moeite waard, deze Poas vulkaan en eigenlijk maar een half uurtje van Buena Vista hotel, waar we aan het eind van de middag aankomen. Na onze wandelingen zijn we eerst nog even uitgebreid gaan lunchen met warme chocomel.

Buena Vista hotel is bijna helemaal uitgestorven. Het seizoen is echt voorbij, Luiz is er helaas ook niet. Voor zwemmen is het helaas te koud. Joost en ik besluiten de koffers al wat te gaan ordenen voor morgen, terwijl de kinderen lekker op bed liggen met hun iPod en hun YouTube filmpjes. Daarna lekker een biertje op het terras en rond half 7 eten in het hotel.

Dag 21+ 22 Terug naar Nederland

Vandaag is dan echt onze laatste morgen in Costa Rica. Om 12 uur zal de taxi ons komen ophalen en om half vier vliegen we naar Panama. De ochtend hebben we niets op de planning. Lekker ontbijten, beetje wandelen over de coffeetrail achter het hotel, douchen, spelletjes en voor je het weet is het 12 uur en zitten we bepakt en bezakt in de taxi. Om half vier vertrekken we richting Panama en om 19:00 vliegt KLM ons weer naar Nederland. De kids, en wij ook, vonden deze vakantie echt super. Wat een geweldig mooie en fantastische herinneringen zijn wij rijker. Zowel Milan en Isa zijn verkocht aan de ongerepte natuur en de wildernis met zijn dierenschatten. Volgend jaar wordt het, als het aan hun ligt, Thailand………. En dat gaan we dan zeker weer bij Travelnauts boeken. Het was echt geweldig georganiseerd, een top vakantie !!

…………eerst maar eens lekker nagenieten van deze onvergetelijke reis in Costa Rica !

Bekijk al onze kindvriendelijke reizen naar Costa Rica.